yıl 1996.
sokakta saklambaç falan oynandı derken, akşam ezanı okundu*, herkes evlere dağıldı. o akşam da teyzemler bize yemeğe gelmişler. sofra kurulmuş, güzel güzel muhabbetler, falan filan. ellerimi yıkadıktan sonra sofraya yöneldim ve teyzem tam o anda:

"o eller yıkanmadan sofraya oturulmaz. git çabuk ellerini yıka." şeklinde gereksiz yere çıkıştı.

çocuk aklımla ben bu olaya o an fazla sinirlendim. sonuçta ellerimi yıkamıştım. pis muamelesi yapılmasına tahammül edemedim.

tam da o akşam saklambaç oynarken, karşı apartmanda oturan metin abi'den* inanılmaz derecede hoşuma giden, ne anlama geldiğini bilmediğim tekerleme tarzında bir şey öğrenmiştim. fırsat bu fırsat deyip, öğrendiklerimi hemen günlük hayatıma aktarayım istedim. teyzeme döndüm ve:

"offf teyze ellerimi yıkadım!
bilmeden görmeden konuşma,
her tanıdığının da altına yatma!!!" dedim bir gururla.

2-

kuzenimlerimden birisi evleniyor bizde ailecek gitmişiz. 6 yaşında ya var ya yokum. annemlerle düğün salonuna girdik, diğer akrabaları flan selamladık. annemlerin daha iyi anlaştığı halalarımın yanına oturmaya geçtik. baktık sandalye eksiği var. halam " ç. bak şurdaki sandalye boş, git getir" dedi. gittim, boş diye hiç bakmıyorum oturan var mı yok mu. ama sandalyeyi alırken de mavi güzel bir elbise giymiş sarışın bir kadın kameraya doğru konuşuyor. biraz izledim sonra sandalyeyi çekerek annemlere doğru gitmeye başladım. ne olduysa o anda oldu. arkamdan küt diye bir ses geldi. korkup biraz sıçradım. sonrasında şöyle bir bağırış duydum: "hanginiz çekti sandalyemi!!" . sandalye benim elimde ama arkam dönük. kıpkırmızı olmuşum yanıyorum o anda. arkamı yavaşça döndüm, kamera hala kadını çekiyor ( daha sonra izlenen kayıtta kadının düşme anı ve kısa eteğinden dolayı verdiği frikiğin kaydı da var) "b... e... ben... " diyebildim. kadının vurmasını bekliyorum çünkü gerçekten çok kızgındı. kadının yüzü bir anda yumuşadı geldi saçlarımı okşadı ve "ne şirin şeysin sen!" dedi. şaşırdım ve o an yanağımdan öptü. gelinin kardeşiymiş düşen kadın.

ben daha da kızarmış şekilde annemin yanına kaçtım. hala bu anı hatırlayınca kızarıyorum, utanıyorum.
çocukluk işte

3-

ankara'da dolmuşta aştiye giderken aceleyle fermuarı örtülmemiş sırt çantasının dolmuş içerisinde açılması ve içindeki bütün iç çamaşırların, tişörtlerin,çorapların etrafa saçılmasıyla saniyenin milyonda birinde utançtan yerin milyon kat dibine girmek ve utançtan ağlamak...
bu olaydan sonra birdaha o dolmuşa denk gelmemek için her gece dua etmek...

4-

kalabalık bir grup otururken, telefonuma mesaj gelir. ben de mesajı açmadan kimden geldiğine bakarım önce. sonra herkesi susturup şu tarihi açıklamayı yaparım:
-ya varya rehberde bir sürü kişi var bazılarını tanımıyorum bile. bak mesaj gelmiş tuba yazıyo, ama kimdir bilmiyorum.
derken mesajı açtığım akabinde g.t oluşum, mesajı atan gruptan biriymiş ve özel bir şey konuşabilir miyiz azıcık yan tarafa gidelim mi? yazmış.

5-

6. sınıfta mı 7de mi neyim. o dönem de fen dersinde işte cinsel organlar, regl falan filan işleniyodu. sınavda da "ergenlik döneminde vücudunuzda gerçekleşen değişimler nelerdir?" şeklinde bi soru çıkmıştı. ben de yeni regl olmuşum falan. başladım anlatmaya; işte şuram şöyle oldu, buram böyle oldu, yeni regl olduğum için sanırım sivilce sorunum yok şimdilik ama olabilirmiş bilmemne, yardırdım resmen. hocamız da erkekti. sınavları okumuş falan, beni çağırdı yanına; önce baya bi güldü, sonra kağıdımı gösterdi. "burda vücudunuzda gerçekleşen şeylerden kasıt erkeklerin erkek vücudunda olacak değişiklikleri, kızların da kızların vücudunda yaşanan şeyleri yazması içindi" dedi. ben tabi yerin dibine girdim. gerçi kendi yaşadığım ve yaşamadığım değişiklikleri de tam olarak anlattığım için tam puan almıştım sorudan ama hocama yeni regl olduğumu falan anlattığım için de öldüm utancımdan. şimdi tabi utanmıyorum öyle yaptığım için; küçüktüm, sınav heyecanım falan vardı, bi de yeni regl olmuşum, soru da öyle sorulunca öyle cevapladım yani. o hocamız da hala takılır bana bu konuda ama gülüp geçiyoruz tabi.