20 yaş üzerindekiler bir gelebilirler mi

yazdıklarını okudum. üzüldüm senin adına ama intihar etmeye değmez amk.
seni anlıyorum o mesele benim de kafamı çok kurcaladı, düşündüm, denedim ama hataydı. lan şunun şurasında en fazla yaşayacağımız elli altmış sene, bu sağlıksızlıkta öyle doksan yıl yaşamayı unut amk, sonuna kadar yaşayalım işte. ha sana "hayat çok güzel, çok mutluyum çiçekler, böcekler" diyecek kadar yavşak bir yalancı da değilim amk öyle bir şey yok. ama zaten sınırlı bir hayatımız var onu da yaşayalım amk.
saçların mı dökülüyor, komple sıfıra vurdur amk sorarlarsa da yeni tarzım bu dersin. bizde var da ne oluyor? kız arkadaşın başkasıyla mı birlikte, gibtir et, bul başkasını. yapamazsan bile bunlar için çabala.
içinde bir yaşama isteği var çünkü. eğer hiç olmasaydı burada gelip bu kadar adama derdini anlatmazdın, bir çözüm arıyorsun, işin içinden çıkamıyorsun. bunun üstüne git biraz.
bir de diyelim ki öldün gittin. ne olacak? olan ailene, yakın dostlarına olacak. tapu defterinde bir ekgib mezarlık defterinde fazladan bir isim olarak duracaksın. bu! bu kadar! bu yani! yani yaşdıbını bunun için bırakmış olacaksın.
bak geçen yıl en yakın arkadaşım lenfoma oldu. lenf kanseri yani çoğunlukla hani öldürmez ama bağışıklık sistemini giber, soğuk algınlığı bile ölüme yol açabilir. hani sen saçım dökülüyor diyorsun ya, saçını gibiyim kaş kirpik kalmadı ve mücadele etti. şu an yaşıyor, gayet mutlu ve hastalığı neredeyse atlattı.
bak senin pgibolojik durumun iyi değil, belli ki çöküntü yaşamışsın, depresyona girmişsin ki doğal şeyler bunlar. şu ruh hâlini üstünden at ve bunları sağlıklı bir kafayla düşün.
http://www.youtube.com/watch?v=4ADh8Fs3YdU
böyle şeyler dinle. keyif aldığın şeyleri yap. mutlu olamasan bile "gibi yap" amk merak etme bütün insanlık öyle yapıyor.
bir de zahmet edip @101'i oku.