ibretlik aşk hikayesi var piçler

Zeynep'i görmek istiyordum ama bir yandan da çekiniyordum. O benle buluşmak isterse ( öyle anlık boşa çıkınca değil , 2-3 gün önceden plan yapıp ) anca giderim diyorum bir yandan. Arada ulaş olmasa , yapmayacağım binlik yok .

Pelin ise son 3-4 aydır mesaj atmıyordu. Bende artık toparlamıştır diye düşünürken temmuzun yarısında telefondan beni aradı. Seninle son kez görüşmek istiyorum dedi. Birşey diyemedim peki dedim. En azından bunu borçluyum diye hissettim. Buluştuk pelinle. 2 saat kadar oturduk. Amerikaya gitme , orada okuma planlarından bahsetti. Daha sonra eve dönmesi gerekiyordu. Durağa kadar bıraktım . Dolmuş geldi, tam bineceken vazgeçti , geriye dönüp boynuma atladı. Başladı ağlamaya. inanın , benimde gözlerim doldu gençler. O kadar içten ağlayan bir kadın görmedim daha önce.