bir eroinmanın hikayesi

depremden önceki bir hafta bizde hiç para kalmamıştı evden çıkamıyoruz okula gitmek için dolmuşa binmek gerek 1 lira o bile yok okula gitmiyoruz tiyatro kulübüne benim umutun sevgilisi de süpriz yapıp vana gelmiş neyse evde kuru gıda falan var ama para hiç yok kız geldi diye panik olduk umutun annesinin memleketten gönderdiği kocaman bi ekmek vardı buzluğa atmıştık taş gibi olmuş umut içeride kızla konusuyor bende onu çözmeye çalışıyorum ama taş gibi hiç etki etmiyor bu trabzon ekmeği kaya gibi olmuş karşı binanın altında fırın vardı indim çekine çekine saat gece 12 fırın 24 saat açık abi dedim sunu fırına atsan donu çözülse olurmu dedim adam öğrenci misiniz dedi evet abi dedim oğlum bunu fırına atarsam çözülürse zehirler bak sizi öyle olmaz bu dedi ozaman yapacak bişey yok abi dedim adam oğlum ekmek al dedi yok abi dedim para yok demedim adama adam anladı bi üzüldü gel gel ne olacak sanki bizimde oğlumuz dışarıda okuyor dedi 2 tane ekmek verdi yarında gel dedi neyse çekinerek aldım ekmeği döndüm yedik bişeyler ertesi gün kahvaltı falan hazırlıycaz kahvaltılık pek bişey yok umut bi arkadaşından borç para istemiş ben onu almaya gidiyorum dedi bende fırından ekmek almaya indim tam kapıdan çıktık büyük van depremi oldu bizim binanın önce merdivenleri çöktü sonra yarım yıkıldı umutla biz şoka girdik her taraf toz duman tekbir getiriyor millet hiç kımıldayamıyoruz yerimizden...