dumanlı 1 5 senenin ardından

Bir şeye bağımlı olmak delirtiyordu beni, gerçi zamanında tek bağımlı olduğum şey bu taktan şeyler değildi.
O güzel kokardı be birader, Sidelyam dı lan kolay mı ? Artık kimseye seslenemiyorum öyle.
Rehberi açıp Sidelyam'ı arıyorum arada, ulaşılamıyormuş. Yalan, kandırmayın beni.
Oysa sek gibiydi bu gençliğim düştüğünde buz taşına.
Siz nerden bileceksiniz birader kaç şişeyle konuştuğumu ? Kaç şişeyle sustuğumu ?

"Yapma, söz vermemişmiydin ?"
Bunu söylemeye hakkın yok
"istemezdim."
Gitmezdin.
"Her şey bu kadar basit değil, hayatta senden daha önemli şeyler var "
Bencil miydim ben ?
"Kim bilir .."
Kalkıp yürüyebilir miyim peki yanına ?
"Bulabilirsen belki, yakında bir yerlerdeyim."

Telefon çalıyordu, yavaşça kendime geldim. Neyzer diye bi arkadaş arıyordu
Sormamıştım neden niye nereye diye. Nerde olduğunu biliyordum uzatmadan gittik yanına.
Gereksiz kelimeler kullanmayı sevmeyen biriydim halada öyle .. Ateş diye bir arkadaş vardı yanımda.
isminin koyulma hikayesini hala kendi bile tam bilmiyor. Ama bir gün söz bunuda yazıcam burda.
Gittik neyzerin yanına,iki kişi daha vardı yanında. 5 kişiydik toplamda. Olayı bilmiyordum
Sadece tek istediğim kendi derdimi unutmaktı.