1. 476.
    +1 -1
    Hala bana saygı duyuyor, gereken ilgiyi gösteriyorlardı ama bunlar sadece göstermelik gibiydi. Onun dışında Eylül hocanın odasında, evinde yada Yeşim hocanın evinde durumumuz çook farklı yerlere gidiyor; doğru düzgün yerden kalkamıyordum. En son perşembe günü çok yakında hep beraber güzel bir gün geçireceğiz demişlerdi bana ve tabi doğal olarak sadece o özel güne odaklanmaktaydım ben. Acaba ne zaman olacaktı, gerçekten 3'ü de beni mi karşılayacaklardı? Nasıl bir ortam beni bekliyor olacaktı, kafamda onlarca soruyla 2 günü daha aradan çıkarmıştık. Günler cumartesiyi gösteriyordu ve telefonumun çalmasıyla o güzel haberi alacağımı biliyordum. Bekle bekle tık yok, yahu hafta sonu en geç dönerler diyordum ama hiç arayan soran yok. Artık öyle bir durum oldu ki yüzsüzlük yapıp ben arayacağım yani. Ama tabi kontrol etmeyi başardım kendimi, bu kadar da ezdirmeyeyim kendimi dedim ve sabırla beklemeye koyuldum.
    ···
   tümünü göster