1. 476.
    -2
    Ne oluyor yahu, neyin kafası bu dedim birden sinirle. Bunu dememle ayağa kalkıp arka arkaya 3-4 tokat atması bir oldu. Çok ama çok sinirliydi, vurdukça vuruyordu. Neye uğradığımı şaşırmıştım, birden yere attım kendimi daha fazla vurmasın diye. Korkmaya başlamıştım, herşeyi oldukça iyi bilen; kendine fena halde güvenen ve gerçek anlamda dominant bir kişilik vardı karşımda. Yere kapaklandığım da bu gerçek anlamda ilk cezandı, umarım hatanı anlamışsındır. Artık işine dön istersen daha fazla mızmızlanmadan dedi ve sandalyesine tekrar oturup sağ ayağını kafamın üstüne koydu. Bir süre o şekilde durup sadece düşündüm, acaba rest çekip kapıyı çekip gitsem mi dedim; hatta Buse cadısını pataklamayı bile düşünüyordum ciddi ciddi. Ama Yeliz hocanın annemle olan samimiyeti aklıma geliyor ve bu düşüncelerimden vazcaymak zorunda kalıyordum. Hani tamam bir çok kişi için bu yaşadıklarım muhteşem şeyler olabilir ama bana ağır gelmişti. ilk defa böyle beni hiç düşünmeden, kişilik haklarıma saygısı olmadan; sadece beni yönetmeyi kafasına koymuş biriyle karşı karşıyaydım. Yok abi bu işe bir kere girdik, o kadar da dayak yedik dönüşü olmaz artık. O spordan gelmiş ayakları tadacağım ben! deyip kendimi farklı bir şekilde motive etme çabasındaydım ve başarılı da olmuştum
    ···
   tümünü göster