sozluk formati

sabah uyandığımda ne yapacağımı düşünüyorum. Okuldan atıldım, babam sırtımı gibti ki uyandığımda hala dayanacak gücü kendimde bulamıyordum. Hele ki biri sırtıma dokunduğunda direk gözyaşlarım akmaya başlıyordu. Birinin sırtıma değmesinden kasıt evden duvara değmem vs yoksa arkadaşım falan yok.

sabahın yedisinde kalkıp odamda voltalamaya başladım. Düşündükçe eriyordum. Hayatımın nasıl bu hale geldiğini sorguluyordum. 14’üne kadar esprili sosyal çalışkan birinden daha çok içine kapanık ama yine çok çalışkan birine dönmüştüm. 17’imde ise taka batmıştım.” dıbına koyayım baba dıbına. gibtin hayatımı. Ne yapacağım lan ben şimdi? “bu tarz küfürler edip duruyordum. Ergenliği attığımı sanıyordum ama o küçümsediğim ergenler gibiydim bende.