indigo

isterim ki yaşamasın kimse fakirlik
Parasızlık Zor özgürlüğün içindeki hapistir
Tabi ki herkez görür hergün hem de sekmeden
Dilenen o amcalar ve teyzeler
Yanda biz eğlenen
Suçlu hissediyom hem de değilken zengin
Piiz yaparken 1 parkta geyirsem sesli
Gelirler eski bir poşet ellerinde bezmiş hepsi
Toplıycak o şişeleri çok sıkıntı çekmiş belli
Pes etmiyo prensipten değil ölmüyo
Yaşadığı hayat her gün öl diyo
Çatlasa da topukları mutsuzken de çocukları evde değil soğukta mı
Bi umut işte yarınları
Devletini tarihini çok sevenlere
Görseydi onu sevmeye değer
Toplamazdı şişe o yaşlı teyze neden uğraşıyon bunla diyince
anlatmaya başlamazdı yaşlı gözle

Fakirsen fakir kal diyebilen liderler kameraya gülümserler zenginlerle sevişip

Dayanırken bazıları bu zor hayata
Bazıları bitsin ister bir anönce düşer hataya
Şişe toplayan o yaşlı teyzenin mutsuz oğlu
içer otu hapı tozu kapar para kaçıp koşup
Kurtulmanın peşinde unutulmanın eşiğinde
Bi Hayat yaşarken umutları da değişince
Okul yalan iş zaten büyük fiyasko
Çıkmasını bekliycek vakti yok yaratcak piyango
kendi başına çünkü tamamen yalnız üstünde bi baskı var karar ver artık
Yanarken sardığı zorlaşıyo işi daha zor geçen bi gece ve bu fakir paket sabaha
Oysa onu hapse atan kanunu zengin vekiller çıkartı ki bak bunu bilmiyorlar cehennemde geçersizdir kuralların cennetin lütfen uymasını beklemeyin