sozluk formati

(son part uyuyalım. yarın öğlen ve gece gireceğim. galiba bir de sabah. daha fazla yazacağım. sövenlere sövmeyenlere yalancı huur çocuğu diyenlere okuyoruz panpacılara iyi geceler)

cemil'in kovulmasından sonra ben ve jülide çalışmaya devam ediyorduk. bu arada jülide bir çocukla görüşmeye başlamıştı. bana iyi arkadaş olduklarından bahsediyordu. ben de kendisine güvenim sonsuz şekilde "sorun değil" diyordum.

artık işler bitmiş hepimiz son kazançlarımızla evde pineklemenin ilk haftasındaydık. mal mal koltuktan koltuğa geçip yatıyorduk. evde adam gibi yatan kişi yoktu.

cemil ile neler yapabileceğimizi konuşuyorduk. geleceğe umutla bakmasakta en azından gördüğümüze şükrediyorduk.

günler daha yavaş erirken jülide benimle önemli bir şey konuşacağından bahsetti. sonrası boşluk. kendisiyle bir geleceğimiz olmadığından ve benim pek tekin olmadığımdan bahsetti. şimdiye kadar neden yanımda olduğunu söyledim. kem kümleyip çok üzgün olduğunu söyleyerek gitti. birgün markete giderken kendisini o arkadaşım dediği çocukla sokakta öpüşürken görecektim. huur buna acaba kaç kere veriyor diyip marketten çikolatalı süt alacaktım.

ardından cemil'in birasıyla sütümü tokuşturup "ulan hayat harbiden taktan" diyecektim. cemil'de arjantin de böyle değil diyerek kafamı gibecekti. o değilde hayat cidden takt...