1. 251.
    +1
    herkes her şeyi yapabilecek potansiyele sahipken, beni bunları yapmaktan alıkoyan tek gerçeğin yine ben olduğumu görmem hem üzücü hem de umut verici.
    anneme bakıyorum..tam bir ipnotik uykuda... bütün hayatı yaptığı geçmiş tekrarlardan ibaret... çok üzücü bir durum ama müdahale edemiyorum çünkü onda onarmaya çalıştığım her parça, sözcük on da bir düşmanmışım,onu kandırmaya çalışan biriymişim gibi lanse ediyorken buradaki huurçocukları için yapabileceğim ne var ki? egoya mı ihtiyacım var yoksa 'kendimi yenebilmeye' mi?.. evet cevap çok açık ve mantıklı.
    eski tekrarlarından kurtulamayan, yıllarca beni koruduğunu kolladığını zannettiğim bu insanların benim eşik değerimin altında kaldığını apaçık görmeme üzülmeli mi yoksa hemen hemen sıradan bir türk aile mensubu kadar ses çıkarmamalı mıydım?
    hayatım da ailem gibi tekrarlardan, rutinlerden,aptal inanışlardan, batıl inanışlardan, davranışlardan,aslında gözükmeyen hayata isyanlarından oluşan tam bir 'kısır döngüye' dönüşmesine izin mi verecektim?
    'hem de bu kadar uyanabilmişken.' evet bu kesinlikle basit bir şey değil beni zirvelere çıkarırken aynı zamanda unuttuğum(insanoğlunun en büyük sorunu) için karanlık zindanlara mı döneceğim.ama bir gün tam kurtuluş,tam bağımsızlık,tam refah,tam sevgi,tam özgürlük beni bulacak adım gibi biliyorum.
    ···
   tümünü göster