arkadaşlar arabamı satıyorum makul bir fiyata

bazen eski olmuş sevgiliye yazılan "ağıt"ın ilk cümlesidir.

ben bu yazıyı sana yazdım sen bilmeyecek olsan da.

anlamsız sözler kusuyorum bugünlerde senin için. nefes almak bile anlamsız hale geliyor geceleri. niye geceleri diyorum biliyor musun, çünkü geceleri iliklerine kadar hissediyorsun yalnızlığı.

az önce iki ortak çift arkadaşımla konuştum. aşkın gerçek olduğuna inanmak için "öpün lan birbirinizi!" dedim. gerçeklikle hayal arasındaki çizgiyi kaybettiğinde çimdiklersin ya oranı buranı, benim de aşkla aşksızlık arasındaki çizgide hangisi olduğunu anlamak için yaptığım bir şey bu. zamansız öptüğümde seni, anlam veremediğin zamanlarda öpüşlerime, hep bundandı. gerçek misin hayal mi... aşk mısın değil mi... onları gördüğümde hem mutlu oldum. "aşk var.", hem de derinlerde mutsuzluğu yaşadım "benim için yok artık.".

ne kadar yıprattık birbirimizi, artık olmaz. bunu bilmek, bunu hissetmek ne kadar acı. senin yokluğunun içindeyken bir de hiçbir zaman benim olamayacağını bilmek ne kadar acı. bir mesaj kadar yakınsın bana ama aslında bir dünya kadar uzak. o dünyayı aşardım ben aslında her zaman aştım. senin olmak demek dünya demekti çünkü. dünya senin kollarının altında açılmıştı bana. artık dünyasız, zamandan kopuk, ruhsuz bir "yaratığım".

beni benden iyi bilen, bana benden iyi bakan sen; zoruma giden bu kadar iyi bilirken bu kadar ters düşmen. seni sevdikçe içimde özgürleşen, devleşen beni; dışarda "yapma"ların ortasında bırakman. oysa ne güzeldi her şey ben konuşmadıkça, sadece seni sevdikçe öyle değil mi... saatlerce senin yanında oyalanmak her işi bırakıp, gözümü kırpmadan sana bakmak, senin görmediğin zamanlarda ya da senin bilmediğin binlerce cümle biriktirmem sana. özlenen bunlar aslında, özlenen bir bütün olmak.

şimdi içimdeki en büyük parçayı kaybetmiş gibiyim. ama biliyorum o parça tekrar içime girse bir kanser gibi yayılacak, bu yayılış bana ince bir zevk verecek, tüm benliğimle sana ait olmak böyle bir şey çünkü. ama o kanser "ben"i bitirecek. geriye kalan sadece senin benden istediğin yansıman olacak.

biliyorum çok arabesk, ama düşünemiyorum benden başka biriyle birlikte olduğunu, evlendiğini, bizim planlarımızı başkasıyla uyguladığını. bir oğlun olursa benden başka bir kadını öpüp gözlerinin içine bakacağını. ama zaten ayrılık böyle bir şey, en uç düşünceleri aklına sokup kendine acı vermek. artık ben kendime acı çektirip ağlamak istemiyorum. ya sen öl ya da ben -bunu bile düşünmeye başladım.- ki o zaman birbirimizin geleceği hakkında bir kaygımız olmasın.

sana veremeyeceğim bir sürü mektup biriktirdim. bu da onlardan biri. artık mutlu ol bile diyemiyorum sana. yarım kalan kim mutlu olabildi ki...