intihar eden sevgilim ve sabah ezanı ninnisi

ana caddeye yürürken bi nebze sakinleşmiştim, bana neler oluyo diye düşünüyodum ancak kadının sesi hala kulaklarımdaydı, hala unutamıyorum:

"eddem vel muhaynet vel mehüt luayna.."
"eddem vel muhaynet vel mehüt luayna"
"eddem vel muhaynet vel mehüt luayna"

dinlediğim kısımda bu kadarını anlayabilmiştim, tam anlamıyla kafama kazındı sonradan sorduğum insanlar bi anlam veremedi. ama bi anlamı olduğuna eminim. arapça bilen arkadaşlar varsa lütfen baksın. bu benim için çok önemli.

temiz hava bana iyi gelmişti, ortalıkta tek bir insan sesi yoktu. apartmanların camlarına bakıyordum, insan arıyodum pencelerde.

takip edildiğiniz hissine kapıldınız mı hiç? hem de durup dururken. o bomboş sokakta arkamda birinin beni evden çıktığımdan beri takip ettiğini hissediyodum o an, evden çıkarken öyle biri yoktu.

ama o an ta en başından beri takip edildiğimi biliyodum. arkama bakamıyodum, adımlarımı hızlandırdım. içimden dualar okumaya başladım. arkamda kesinlikle biri vardı ve gitmiyordu. adımlarım hızlı hızlı sağıma soluma bakarak yürüyoken dış kapısının ışıkları yanan bi apartmanın önünden geçiyodum, kapıya baktım ve kapıda gördüğüm şey yüzünden o hızlı adımlarım çakıldı. nefesim akciğerlerime yetmez oldu.

hemen arkamda ellerini beline kavuşturmuş beni takip eden yaşlı bi adam vardı. iki büklümdü beni o kadar hızlı yürürken takip edebilmesinin imkanı yoktu. ben çakılmıştım ve o ise bana doğru yavaş yavaş yürümeye devam ediyordu.