düşüncelerin ağırlığı altında ezilmek

kendi frankenstein'ını yaratmakmış düşünmek.
aralıksız sürekli. kafanızın içinde bir kemirgen gibi.
gece 3'de sokakta yürürken arkadan gelen adam kadar yabancı
en yakın arkadaşınızın hasmane bakışları kadar şaşırtıcı.
aynaya bakınca gördüklerin kadar bilindik..
aralıksız bitmek tükenmek bilmeyen düşünceler.
ben ne yapacağım sorusu. yarın ne olacak sorusu..
geçen her yıl kümülatif şekilde bu yükün sırta binmesi
ve katlanılamaz hayatı getirişi.. tecrübeler..

yatağa uykulu girdiğinde bile uykunu kaçıran
hayal kurmaktan alıkoyan tatsız düşünceler.
yapabileceklerini değil yapamayacaklarını sana kabul ettiren
sağlıksız pgibolojiye iten düşünceler.
arkadaşlarına bile açılmanı engelleyen
hatta ve hatta arkadaşsızlığa iten beynini aralıksız kemiren
o huur çocuğu düşünceler !

gülerken bile aklına ok gibi saplanan
değil onu kendini bile unutmaya razıyken peşini bırakmayan koca lanet.

gün geçtikçe düşünerek sonuca varacağını sanan o küçücük masum zavallı yanıldığını bilmeyen insan.
o koca karanlığın kendisini içine alacağını bilmeyen insan.
yükümlülükleri uzun uzadıya düşünerek değil icraata geçerek halledeceğini bilmeyen insan !

sonrasında yatağa anca beyni gibilmiş düşünemeyecek hale gelerek gidecek olan insan
aksi takdirde lanetin göreve gelmesi icap edecek.
bilincin gittiği o bembeyaz saf mutluluğu
bu azabı daha az çekmeni sağlayan naif şairane rüyaları yaşamana karşı çıkacak olan lanet.
soruları soran hayatının ne tak olacağını soran düşünce tomarlarından oluşan lanet..

düşünceler tarafından kovalanmak ne zormuş.
dursa zaman. dursa dünya. biraz soluklansam..
olmaz mı hayat ?