1. 176.
    +1 -1
    ibrahim , gözlerine bakmamı söylediğimde ilkin güldü . ' ya hele bırak babam ' falan diye alaya aldı beni . bu egomu daha da körükledi . ona istediği ne varsa söyleyebileceğimden bahsettim . o zamanlar toyluk var , kaale alınma arzusu üst düzeyde . zoraki kabul etti , aslında o da neler söyleyeceğimi merak etmiyor değildi . sadece aşıklar gibi gözgöze bakışacağımızı düşünüp , komik duruma düşeceğini zannetti sanırım . gözlerime odaklandı bir dakikaya yakın . ister istemez bu işlemde gözlerim baygınlaşır . o anda hisler ile sinyalleri ayırt etmek çok zordur . o yüzden derinden sevdiğin kimselere bakılmaz . bu kimselerin fotolarına dahi çok zor bakarsın . fotodan olur mu ? emin olur bende oluyordu .
    ···
   tümünü göster