1. 326.
    +2 -1
    toprak altı kalan ümitleri kazıyorum , umut ekiyorum ancak hayal kırıklığı biçeceğimi bilsem dahi korkmuyorum artık . düş kırıklıkları olağan şeyler sanırım artık kaybetme korkumu kaybettim . bu seferde kaybetmekten korkmamaktan korkmaya başladım sanırım , amaçsız gibiyim dünyada . şurda sağa sola koşuşan karınca bile akşam karı dırdırından kurtulmak adına didiniyor , peki ben ? ben yazıyorum , ne için ? yaz dediler ne için ? sana soruyorum ey yönlendiren , nedir tüm bunlar ?

    bir kalpte yer edinmek ? kimin kalbinin olduğu önem teşkil etmiyor . emin ol bu dostta olabilir . fırtına ortasında kalmış denizci gibiyim , bir limana ihtiyacım var . gemi su alıyor
    ···
   tümünü göster