ateistler ve müslümanlar vol1

Açıkçası bizim düşünce ve fikirlerimize karşı, zıt düşünce ve fikirde olan kişilerin düşünce ve fikirlerini, bizim düşünce ve fikirlerimizle mukayese etmesi, farklı fikirleri, düşünceleri idrak etmesi ve düşünmesi gerekirken, kendisine zıt gelen tüm etmenlerin yok olma ve sansürleme isteklerine anlam veremiyorum. Sürekli düşünüyorum acaba biz bu insanlara bir şey mi yaptık diye. Dinsiz sayfalara bakıyorum, her sayfa kendi işinde gücünde. Herkes düşüncelerini ve fikirlerini bir şekilde aktarmaya çalışıyor. Hiç bir dinsiz sayfanın ya da yöneticilerinin toplanıp da "Şu dini sayfanın dini paylaşımlarına tahammül edemiyoruz, dini paylaşım yaparak resmen bizim dinsizliğimize küfrediyorlar. Hadi toplanıp şikayet ederek kapatalım." dediğini görmedim, duymadım ve şahit de olmadım. Ama dini sayfalara bakıyorum, hiç birinin karşı fikre ve düşünceye karşı tahammül edebildiğini görmüş değilim. Zinanın günah olduğunu söyleyen insanlar hergün annelerimize, eşlerimize çeşitli küfürler ve tehditler yağdırıyor. Önemsemeyip geçmek durumunda kalıyoruz. Çünkü etkiye aynı şekilde tepki gösterirsek seviyemiz düşer, yobazlıktan bir farkımız kalmaz.

Şahsen ben kendi adıma konuşacak olursam, ben sürekli düşünen, farklı olanı görmeye çalışan, farklılığı mukayese eden, hatalarım varsa bunlardan ders çıkaran biriyim. Burada olan herkesin düşünebilen insan olduğunu ve dindar da olsa, dinsiz de olsa bir şekilde düşünebildiğini farz ediyorum. Düşünebildiğimiz için de şu sorunun cevabını merak ediyorum; "insan düşünmek ve sorgulamak yerine neden tahammülsüzlüğü tercih eder? insan doğal olarak düşünebilen bir tür değil miydi? insan, "düşündüğünü düşünebilen" olan Homo sapiens sapiens değil miydi? Peki nedir bu kin, nefret ve tahammülsüzlüğün kaynağı?"