dünya

dünya güzel.
insanlar şehirler güzel değil.
ormanlar şelaleler güzel.
ruhlar kişiler tavırlar güzel değil.

yaşanabilecek o kadar güzel şey varken
biz saçma sapan şeylere saplanıp kalıyoruz ya.
işte o zaman dünyayı da kendimi de gibesim geliyor.

dünya benim 5 metrelik odam değil ulan.
sadece pencereden görmekle olmuyor.
dünyayı bilgisayar ekranından görmekle olmuyor.

ben de isterim ormanlar gezebileyim,
gemilerde hiç bilmediğim diyarlara gideyim,
alayım çadırımı nereye gittiğimi bilmeyeyim.

ama adetler kurallar her yanımızı öyle bir kuşatmış ki,
adı ev olan hapishaneden uzaklaşamıyoruz.
adı memurluk işçilik olan kölelik için hayatımızı gibtiriyoruz lan.

sırf birileri daha zengin olsun diye.
sırf birileri daha mutlu olsun diye.
neyse klagib anarşist konuşmalarına girmeyeyim yine amk.

diyeceğim o ki ;
dünya 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000 ise,
bizler yalnızca 1'i ni yaşayabiliyoruz.