bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

o hafta sonu, midemin sağındaki ağrının iyice taku çıktı.
gittim hastaneye. ertesi haftaiçi mideme hortum soktular.
bir şeyleri temizlediler.
1 hafta kendime gelemedim. biraz toparlandım.
hangi gün hatırlamıyorum çıktım evden. akşamüstü.
avm var yakınlarda, oraya kadar yürüdüm.
girdim avm ye,kitapçı açmışlar.
bir kitap aldım. etgar keretin bir kitabını.
perperişan haldeyim hala.

pat yine bu kız çıktı karşıma.
yanında uzun boylu sıskadan bir çocuk var.
el ele yürüyorlar.
diğer çocuk değil bu.
bu kadar kısa sürede zayıflayıp, uzamış olamaz amk.
diğeri daha artist bir tipti, bu normal bir çocuk. kızın elinde yine poşetler var. beni görmedi bu sefer. bende görmemesi için uğraştım.
eve döndüm.

ulan düşünüyorum düşünüyorum, neyi dert edeyim anlamadım.
başlarda hep görmek istiyordum kızı ama sanki kader midir nedir taşşak geçiyor benle.
en yannan gibi anlarda, sert şekilde gibiyor beni.
pgibolojik olarak gibilmiş durumdayım.
yok sağlık, yok para. bir de bunlar dayak atıyor bana. bunu mu dert edeyim

yoksa kızın yapıtğını mı? bukadar kısa sürede ne yapıyorsun ne ediyorsun? ne oluyor amk?