bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

döndüm eve. biraz uzandım.
sonra bilgisayarı açtım.
boluda bir kere bile bilgisayar başına oturmamıştım.
facebook açtım.
bakıyorum ediyorum.
hatta semtteki anıl sevgili yapmış. nargileli fotoğraflar koymuş. bir gülme aldı beni amk.
anıl, yannan gibi adam. bir tuhaf geldi yani. ilişkisi var görünce. böyle adamlar biriyle birlikte olunca insanın tuhafına gidiyor. bende onun durumundaydım, buna rağmen tuhafıma gidiyordu.

biraz daha bakınıyorum.
-tanıyor olabileceğin kişiler-de,
z var amk.
kalp atışlarım 1. vitesten, 5.vitese geçipi şanzımanın dıbına koydu.

ortak arkadaşımız mahalledeki minimarkette çalışan çağrı diye bir bin.
bir de ablası var bu çağrının. her neyse.
açtım kızın sayfasını. kafadan ilişkisi var.
w dediğim çocukla.
fotoğraflar, paylaşımlar hep açık.
neler neler yazmışlar.
sağa sola yumruk vurdum.
sigara yaktım.
yine aynı takun içine düştüm o gece.

aşk mı, takıntı mı, tutku mu, bilmiyorum beyler.
ama taktan bir hayat yaşayınca, bu tarz şeyler simgesel değer kazanıyor.
çukur gibi amk, girdin mi çıkamıyorsun.
öyle kolay oluyor ki bir de, ne olduğunu anlamadan yine aynı mevzuat, gibiyor iman tahtanı.