sonunda bitirdigim eserim b o ş l u k t a

Bıçak solda çatal sağda unutma. Bıçağın sağ üst ucuna kapalı şekilde bir bardak koy.

Benden iki saat sonra aşçımız teşrif ederdi. O kahvaltıyı hazırlar ben ise sabah gelir gelmez yaktığım ocakta demlediğim günün ilk çayını doldururdum ve beraber kahvaltı yapardık. Ben çoğu gün restoranta gelir gelmez bir tabağın içine iki büyük dilim ekmek arası dana jambon ve kaşar peynirden oluşan sandviç tost arası karışımımı koyar ve mikrodalga fırında ısıtır yerdim. Yani onunla ben ikinci kahvaltımı yapıyor olurdum. Üstüne de restoranın o mükemmel ses sistemiyle yüksek ses hit müzik radyosunu açar ve restoranın içinde ağzımda sigara sabah keyfi yapardım.

Sonra ikimiz sabah kahvaltısına o pahalı Range Rover ya da Porsche arabalarına atlayıp restorantımıza gelen ilk müşterilerimizi ağırlardık.O dün gece seviştiği kızın bırakın ismini saçının rengini bile hatırlamayan kırmızı lüks arabalı yaşıtım bine ellerimle kahvaltı sunardım. Sonra o bin kahvaltısını bitirir ve aşağılayıcı ses tonuyla çay isterdi ve elbette ben o çayın içine hayata ve ona karşı olan sevgimi katar ve masasına zütürür Afiyet olsun efendim derdim. O elbette benden üstün bir varlık olduğu için benimle ilgilenmez o sırada dışarı derin anlamlı bakışlar atardı. Kalkarken de yaşıtım olan bu bin bana aşşağılayıcı bir tavırla fakire sadaka verir gibi bahşiş verirdi. Ona karşı mütevazi olmalıydım. Ona karşı olan sevgim çayda belli olmamalıydı yoksa ayıp ederdim o yüzden sevgimi kattıktan sonra iyice çayı karıştırırdım..