bombok olan aşk hikayemi anlatacagım ibret alın

-devam-

-ı love you yazıyordu diye mi kafan karıştı? –dedi.
-bilmiyorum ki. o akşam, mahallede sevdiğim kız onu görünce peşinden gittim…(o kısımları da anlattım.z yi de m yi de)
-çok da renksiz bir hayatın yokmuş?- dedi. Taşşak geçer gibi.
-herkesin hayatı kendine zor- dedim.
-Senin sorununu söyleyeyim mi? Bak yaşlarımızda yakın-dedi.
- daha iyi olur—dedim.
Feriştahım gibilmişti zaten. derman olsun diye gelmiştim...

-kendini ezik görüyorsun. Başarısız mısın ya da ne gibi unutulmaz rezillikler yaptın? Ne kadarını yapmış olabilirsin ki?
Senin sorunun, çirkin olduğunu düşünmen de. daha doğrusu, yüzden hiçbir şeyi hak etmediğine inanman da.
Ufakken çok aşağılanmış olabilirsin ilk okul çağlarında. Çok kişi var böyle. Oradan kalma bir ezilmişlik hissi olan ama ergenlikten çıktıktan sonra, bunları atabilmiş kişiler. ergenlik pgibolojisini atlatabilmiş kişiler.
Sen ise Çirkin olduğunu düşündüğün kişinin de, hiçbir şeye hakkı olmadığını düşünüyorsun. bahçede, kolidorlarda turla biraz, gerçek hastaları gör.-dedi.

Bir şey demedim. 3 tane ilaç yazdı.
–Bolca uyutur bunlar seni. Bir tanesi, cinsel isteğini düşürür ilk zamanlar sonra düzelirsin. Format atar biraz, nefsine-dedi.
Def olup gittim.