gençliğimin kraliçesi esma ablam

gibi daşşağı dağıttığım andı ama böyle bir mutluluk yoktu okuldaki bütün kızlara yaptığım şebekliğin 10da 1ini esma ablama yapmamıştım.

akşam yemeği falan zaman geçti babam geldi meyve falan yedik sonra babam yatmaya yukarı kata gitti annem bir türlü gitmek bilmedi bu sırada mumya filmini açtım brendon fraser'ın oynadığı kanallardan birinden annemde öyle şiddete hiç gelmez hadi siz izleyin dedi ve AV'ımı yalnız bıraktı.

Abla ışığı kapatalımmı dedim.
Oda ben korkarım ama yinede kapat sen varsın burda koca delikanlı ne olcak dedi.
Bende hemen gittim kapattım o karşıdaki koltukda oturuyordu.
Benim yanıma geldi hemen
Ben korkarım senin yanında duruyım dedi.
Benim gibim hemen kalktı o gün zaten 31de çekmemiştim
Her saniye dahada yaklaştı bana sadece televizyonun ışığı vardı ama duyabildiğim tek şey kalbimdeki POMPAlanmaların sesiydi.
Bana sarıldı en sonunda sen beni korursun dimi dedi.
Neyden koruycam ki abla dedim (salağım ya)
Doğru söylüyorsun dedi ve sarılmaya bıraktı diğer koltuğa geçti
Ulan aklıma başıma bir geldi saniyesinde gittim hemen kalkan gibimle sarıldım ona
bacağına falan sürtündüm

olurmu ablacım ben seni herşeyden korurum gel birlikte izliyoruz ne güzel dedim.