tommyhh

Birinci sınıftan beri seninle neler paylaşmadık ki. Yurttaki kapı komşuluğumuz, birinci sınıfın sonunda Ortaçgil sınavına çalışırken duyduğun o en güzel heyecana birebir tanık olmam, petekte edilen derin muhabbetler, Bebek yokuşunu sırtımızdaki kocaman ağırlıklarla çıkmamız, sınava bir kaç saat kalmışken, kütüphanenin yanında yaşadığımız koşuşturmalar, bir bölüm yemeği gecesi benim bilgisayarımın ekran koruyucusuna yansıtılan ve yıllarca herkesin gerçek sandığı dedikodular, tek başıma kaldığım iglomda eskimolar gibi sen, ben ve Bekir aynı yatakta yatışımız... Bunları unutmam mümkün mü? Sanırım sen tanıdığım en içten, en dürüst, en iyi niyetli insansın. Sen benim en değerli arkadaşlarımdan birisin. Eminim ki daha uzun yıllar da öyle kalacaksın. Hem ben seni nasıl bırakabilirim ki? Taksici döverken bayağı işe yarıyorsun. Bu arada ben sana demiştim, şu taksiciyi dövme diye. Bak yıllığa da çıktık, ya adam yıllığı okur da kimliğimizi öğrenirse! Aman, olsun be yine döversin. Hem bu sefer eldiveni çıkarmayı da unutmazsın!