1. 1.
    0
    bu iş 1940 yıllarında oluyor. ben ozaman sevimli, tatlı bir yigidim. 17-18 yaslarındayım.. yüzüme bakan beni seviyor. yaptıgım işler yaşıma göre dağlar kadar büyük.. o nedenle , böyle zamanlarda yardım istedigim kişiler bana hep imkan tanırdılar.. şimdi, antepli çavuş da bana sevgi duyuyordu, imkan tanımak istiyordu. ama korkuyordu..

    "bak hemşerim" dedim."bende bir toplu igne bile yok. öbürleri misellah adamlar. yabancılara, yani bizlere infaz vermişler. allahtan revamıdır bu? toplu ignesi bile olmayan bir kişinin , silahlı bu kadar çok adam tarafından öldürülmesi dogrumu?"
    ···
   tümünü göster