bir öğretmenin iç dünyası

bölüm 11

toplantıdan sonra zümreler kendi aralarında toplantı yapacaktı. türkçe zümresi olarak toplandık. üç kişiydik. üçümüz de bu dershanede yeniydik. aramızda en tecrübeli olan zümre başkanımız yapılmıştı doğal olarak. zaten ben öğretmenler arasında en körpeydim.

zümre başkanımız arkadaşlar aramızda çok yaş farkı yok öyle ben başkanım falan diye artistlik yapacak değilim zümre olarak birbirimize destek çıkalım iş bölümünü iyi yapalım vs vs dedi. kafa bir elemandı. sevdim.

ama dedi tabi benim dershane tecrübem daha çok olduğundan size dershaneciliği öğreteceğim. daha doğrusu bildiklerimi paylaşacağım dedi. bana dönerek

özellikle sana efsane daha yenisin dedi.
biraz daha konuştuk sonra dağıldık eve giderken zümre başkanımla yürüyorduk. öğrencilere ilk yılın olduğunu söyleme dedi. neden? dedim. bu hoca çömez diye üstüne gelirler tepene çıkmaya çalışırlar dedi. tamam dedim.

zaten yeni gibi durmuyordum büyük gösteriyordum. hatta sonradan gelen çoğu öğretmen daha önce nerde çalıştınız falan diye soruyordu, ilk yılım olduğuna inanmıyorlardı. ama başkanın dedikleri mantıklıydı. aklıma ortaokulda ağlattığımız türkçe öğretmenimiz ve felsefe hocamın inşallah öğretmen olursun öğrencilerin de senin gibi olur demesi geldi.

lan yoksa züte mi geliyorum?