bu şehre ne umutlarla gelmiştim halbuki

serhatın dedikleri aklıma geldi. emniyete gittikten sonra adamlar için artık açığa çıkacaktım ama en azından elimde kesin delil vardı ,serhat ortada yoktu ve ben başımızdan geçen herşeyi anlatacaktım. hatta serhatın nüfus müdürlüğündeki abisi olduğunu söyleyecek. onun yardımıyla bi kadını aradığımızı falan anlatacak, onu da şahit yazdıracaktım.

Karakola girmeden anlatacağım ne varsa hepsini bir bir düşündüm girdim karakola.

Içeri girdim koridorda tek başına duran genç bi polis var. yanına yaklaştım memur bey dedim yetkili biriyle görüşmek istiyorum. arkadaşım dün öğleden beri kayıp...

duvara konuşuyorum sanki herif hiç istifini bozmadan, üst kata çık soldan ikinci odaya gir dedi arkasını döndü gitti.amk insan bir tuhaf oluyor ben orda korkudan konuşmakta bile zorluk çekiyorum, adam sanki mahallenin fırınını sormuşum gibi tepkisiz cevap verdi gitti. adamlar alışmış amk...

neyse çıktım ikinci kata ,dediği büroya girdim. beş altı tane adam var içerde hepsi önündeki evraklara falan bakıyorlar. kimse başını kaldırıp bakmadı. telsiz sesleri falan geliyor. diğerlerine göre daha rütbeli gibi duran kır saçlı bi tanesinin yanına yaklaştım memur bey dedim ben bi ihbarda bulunacam

adam kaldırdı kafasını ne ihbarı kayıp mı dedi

evet arkadaşım kayıp memur bey dedim

kaç gündür yok ?dedi bi taraftan da önündeki kağıda birşeyler yazıyor. bilgisayarın ekranına bakıyor arada.

Dün öğle saatlerinden beri yok dedim

kaldırdı kafasını dalga mı geçiyon yarram der gibi bakıyor bana

öğrenci misin sen?

evet öğrenciyim

kayıp şahısla aynı evde mi kalıyorsunuz?

hayır kalmıyoruz memur bey ama aynı okulda okuyoruz dedim

tekrar kaldırdı kafayı. yine aynı yüz ifadesi. derin bi nefes aldı verdi önüne döndü...

bana bakmadan,

emin misin kayıp olduğundan evine falan baktın mı dedi

baktım komiserim iki kere gittim evde yok

başka biyere gitmiş olamaz mı?

Olamaz benle buluşacaktı dedim

ailesini aradın mı? belki onların yanındadırailesini tanımıyorum ki memur bey... amk lafa bi türlü giremiyordum nasıl anlatacaktım bu olanları şimdi bu herife... adam tek kaşını kaldırmış arada bana alttan alttan bakıyor...

delikanlı! şimdi sen git yarına kadar da gelmezse tekrar gel işlem yapalım dedi. daha 24 saat bile olmamış .elemanla aynı evde bile kalmıyorsunuz gelmiş burada beni meşgul ediyorsun .belki dün gece geldi evine sabah çıktı gitti dedi.

Herif öyle ters ters konuşunca ben de sinirlendim. Biraz da heyecanın da etkisiyle yüksek sesle konuşmaya başladım.

Anlamıyorsunuz dedim arkadaşım ölmüş olabilir. ölmediyse de şuan canı tehlikede

herif tekrar bana baktı .Sonunda ilgisini çekmeye başlamıştım amk

nasıl ölmüş olabilir dedi kaçırıldı mı yani? (hele şükür)

hayır dedim memur bey ,arkadaşım... yani serhatla biz aynı fakültedeyiz peşimizde birileri vardı onlar yapmış olabilir dedim

Peşinizde kim var dedi

bilmiyorduk ama serhat galiba buldu onları dedim.

Yan masada oturan diğer polis de beni dinlemeye başladı.

Kır saçlı olan önündekileri bıraktı arkasına yaslandı, ellerini masanın üzerine koydu,

gözlerini kısarak sen bi anlat bakalım ne oldu dedi?

Memur bey dedim uzun zamandır beni arayan birileri vardı.kim olduklarını bilmiyorum ?ama yaklaşık üç dört ay önce tanıştığım bir kız yüzünden peşimdeler.

Ikinci polis oturduğu yerden seslendi

kim bu kız peki ne iş yapıyor dedi

çevirdim kafamı tam olarak bilmiyorum dedim.

Bi sessizlik oldu birbirlerine baktılar, kır saçlı sonra bana döndü

kızı da mı öldürdüler dedi

bilmiyorum uzun zamandır onu da görmüyorum dedim.

Artık başıma gelenlere karşı direnmeyi, bi çözüm yolu aramayı bıraktım. polise karşı hiç kıvırmadan dosdoğru ne var ne yok hepsini anlattım. polis bana inanacak mı?, kafedeki herif benim kim olduğumu anlayacak mı? Ya da o iş hanının orda beni kovalayan adam burdan çıkışta belamı mı gibecek? ne olacaksa olsun artık diyordum... Takatim kalmamıştı artık.