1. 26.
    +1
    Kapalı kapılar ardından izlediğim şehir var karşımda. izlemeye korktuğum bir şehir.
    Dehlizlerde kaybolup gitmiş bir sürü ruh gördüğüm. Hiçbirinin kurtulmak gibi bir düşüncesi yoktu. Çünkü her biri yaşdıbını kabullenmiş olmakla beraber insanlığını yitirmişti. Sadece aşk ciks ve para üzerine kurulu bir dünyada farklı şeyler yaratmaya çalışan ben. Nereye kadar dayanacağımı bilemiyorum.

    insanların sende ne gördüğü önemli değil. Önemli olan insanın kendine bakıp ne gördüğüdür.
    Boş bir tuvale resim çizmek değildir insanın kendinde ne gördüğünü. O tuvali nelerle doldurduğudur asıl olan.
    ···
   tümünü göster