+1
-1
Sinem abla arıyo açmıyorum. Yaptığımı kendime yediremiyodum. Ben nasıl böyle bir şey yapabilirdim.
Bu kadar mı şerefsiz olmuştum. O Bana kardeşi gözüyle bakıyodu lan.
Beyler sabah aradım sinem ablayı dedim arkadaş hastaydı aradı hastaneye zütürdüm müsait değildim
açamadım falan o şekilde geçiştirdim olayı. Benim finaller falanda başladı. O Dönemler
fazla görüşemedik. Sadece telefonda görüşüyoduk. iyi çalış derslerini geç hepsini geçersen
sana bir sürprizim var diyodu beni teşvik etmeye çalışıyordu. Ne iyi bir insandı
sanki tanrı tarafından benim hayatımı güzelleştirmek için gönderilmiş bir melekti.
Sınavlar bitti fazla görüşemeden memlekete gittim işte ben sürekli sınavlarımı soruyodu.
Bak geç hepsini hadi sürprizim var çok sevineceksin ablacım diyodu. Hepsini geçiyimde ablacım
senin varlığın yeter diyodum. Ben bu tatil boyunca sadece sinem ablayı düşünür oldum. Artık
ona aşıktım. Bundan emindim. Onunla olmak ona dokunmak koklamak onunla uyumak onunla uyanmak
istiyodum tek düşündüğüm oydu. Onu o ciksi iç çamaşırlarıyla hayal ediyodum. Rüyalarıma giriyodu.
Neyse yaklaşım 40 gün sonra tekrar üniversiteye döndüm tabiki yine beni sinem abla karşıladı.
Normalde onu görünce hareketlenmeyen benim ufaklık hemen kalktı aklıma hayalimdeki çıplak hali
geliyodu. Geldi sarıldı bana uzun uzun sarıldık. Sürprize hazır mısın bebeğim dedi. Evet ablacım
dedim o zaman bana gidiyoruz sürprizin orda bebeğim dedi. Heyecanlanmıştım. Acaba o kadar uzun
süredir anlattığı sürpriz neydi acaba çok merak ediyodum.
