hayatımın sf ile nasıl sikildiğini anlatıcam

içime kapanıp arkadaşlarımla muhabbetimi düşürdüm. çok samimi olduğum birkaç tanesi dışında koptum yavaş yavaş diğerlerinden.
elimde değildi. uyum sağlayamıyordum. gidemiyordum.
ve ben içime kapandıkça sınıfta bu durum farklı algılandı.
sadece ders çalışıyordum çünkü her türlü arzum gidiyordu yavaş yavaş.
diğerleri g ençliklerinin başındalar. kanları kaynıyor. kimsenin dersi falan giblediği yok.
benim hayattan tek kaçış yolum dersler olduğu için aramızda mesafe de böyle böyle arttı.
kayışlar kopmuştu.
benim bu halim sınıftakiler tarafından çok bencil ve çok içten pazarlıklı olarak algılandı.
babamında aynı okulda öğretmen olması bana torpilli işte ondan yüksek alıyor etiketini yapıştırdı bildiğin. artık herkesten çekinir olmuştum. okula giderken yüzüm yerdeydi hep.
babamla arabayla okulun içine girmekten nefret ediyordum.
sanki herkesin gözü üzerimizdeydi.
herkez bana bakıyordu sanki.