hayatımın sf ile nasıl sikildiğini anlatıcam

lise son sınıf bu kısır döngü ve buhranın içinde geçti gitti.
son 2 ay derslere çalışamadım. çünkü artık tükenmiştim.
son zamanlarda da olayın stresini hiç kaldıramadım.
bu sınavım ehemmiyeti beni daha çok paralıyordu.
bu yükü taşıyamadım. ve çalışmayı bıraktım.
ama beni hala yaralayan şey işte buydu.
son iki ay çalışmayı bırakmama rağmen okul puanımla birlikte 330 puan almıştım.
o zamanı bilen bilir. 13-14 puan daha alsan tıpa girersin.
mühendisliklerin falan çoğu geliyordu zaten.
ama bizimkilerde oldum olası bir tıp okuyacak merakı.
beni salmak istemediler.
ben de zaten gereken güveni hiç bir şekilde veremiyorum.
hem o an kafamda gitme isteği bile yok.
kendime o kadar güvensizim ki aile ortamı bu denli stres barındırsa bile tek başıma o halde bir yere gidecek güvenim yok.
tok karnına 53 54 kiloyum ayrıca.
bakan erkek demez.
ne yalan söyleyeyim ben de ailemin bu tutumunu kullandım.
amaçlar farklıydı tabi.
onlar tıpa gitmek için tercih yapmadığımı sandılar. ben de bu sebepten ötürü bir sene daha evde kalabilecektim.
ama kafamda hep bir umut.
bir seneye kadar kendimi toparlarım. o zaman daha iyi olurum.
hem kafa olarak hem fiziksel olarak.
okul da yok zaten.
daha rahat olur.
ama olmadı işte...