1. 401.
    +3
    Yalçının bu sözlerinden sonra ağlamaya başladım. Bugün ne olmuştu bana? Normalde duygularımı dışıma yansıtmayan ben hüngür hüngür

    ağlıyordum. Yalçın bana sarıldı. Bu sefer ben başımı onun omzuna koydum.(alçıda olmayan tarafa.) Ne güzeldi beni anlayan bir dosta

    sahip olmak. ‘Kendini tutma, bugün senin rahatlama günün.’ Diye kulağıma fısıldıyordu. sabaha karşı dertleşmeye devam ederken yalçının

    babası uyandı. benim uyumamı söyledi. Onun uyuduğu koltuğa bu sefer ben geçtim.
    ···
   tümünü göster