1. 251.
    +8
    öğle arasında yine ecrin'i aradım. bu sefer yanında zeynep vardı. amk iyi ki bir şey konuşacağız. bir gün enes olur, bir gün zeynep. allah'tan öyle aşırı sosyal ortamları olan ya da çevresi çok geniş biri değildi kız, yoksa kafayı yerdim.

    zeynep'i umursamayarak yanlarına gittim. "naber kızlar?" ikisi de gülümseyerek cevap verdiler zeynep kaydı. eliyle yanını gösterdi: "otursana ali" amk ecrin'le aramıza girmiş oluyordu. tabi çok anlaşılmasın diye oturdum yapacak bir şey yok. öğle arası boyunca da kalkmadı oradan. üçümüz oturduk. ecrin ile ben muhabbet edemedik. ettik daha doğrusu da benim istediğim şekilde olmadı bu sohbet. ve geziden konu açamadım.

    eve gider gitmez aklımda ecrin'e mesaj atmak vardı ve attım. bir süre yanıt gelmedi beyler. o sırada yemek yedim ben de. ders falan almıyor kafa mesaj beklerken. neyse ki çok da uzun bir bekleyiş olmadan mesaj geldi. geziden konu açtım, bir aksilik çıkmazsa gideceğim dedi ve bana da gelmemi teklif etti. ecrin neredeyse ben de oradaydım. iyi ki maddi durumu kötü bir ailem yoktu, yoksa bu geziler başıma dert olabilirdi. ben hayatım boyunca sadece ilkokulda ankara gezisine gittim beyler hani eski meclis gezilir falan klagib. onun dışında hiç geziye gitmemiştim. o yüzden ailem de beni göndermek için can atıyordu oğlumuz gezsin görsün sosyalleşsin diye.
    ···
   tümünü göster