size emre ile bahar ın hikayesini anlatacağım

Kadıköy'e geçiş süreci bence ikisi için de dönüm noktasıydı. Emre kendini iş yapmanın heyecanına kaptırmıştı, oysa Bahar gördüğüm kadarıyla farklı beklentiler yüklemişti Emre'ye, aslında biraz da kendisine. E haliyle 4 senelik bir ilişki, yaşlar 30'a yaklaşmış, bundan sonraki hayata dair ufak girişimler yapılmalıydı. Neden yapılmalıydı diyorum? Tamamen alışkanlık, etrafımızdaki hayat da hep bu şekilde ilerlemiyor mu? Bize dayatılan bu değil mi? Türkiye'de bir erkeğin hayat şeması, mezun ol-askere git-işe gir-evlen düzeninden ötede değil, doğal seleksiyonun mirasçısı kadınlar da bu düzeni tamamlamış erkekleri ellerinden kaçırmadan kapatma peşinde. Bu yazdıklarım tamamen benim kişisel düşüncelerim. Ne Emre'nin ne de Bahar'ın. Onları böyle düzen kalıplarının insanları olarak tanımanızı asla istemem. Çünkü öyle değillerdi.