cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

kalkıp fikir değiştirmeden aceleyle geri aldım kutuyu koliden. bir anahtarcıya gidip uygun anahtar bularak açacaktım.
arabamın yan koltuğuna koyduğum kutuya canlı bir şeymiş gibi bakıyordum. içinden kız hortlayacak gibi hissediyordum, bir yandan suçluluk duygusu..

bir anahtarcı buldum. ‘bu kutu benim ama anahtarını kaybettim, kilidini kırmak istemiyorum’ dedim. kilidine evirdi çevirdi baktı, uygun anahtar verdi zaten. ücretini ödeyip eve gidecektim tekrar. Oğuz gelmeden bakıp, kutuyu açtığımı söylemeyecektim ama soracaktım oradaki kutu neyin nesi diye.

eve geldiğimde kutunun kucağımda, anahtarı elimde olmasına rağmen acele edemiyordum.
açtım kilidini. bir şal vardı, zincire asılmış bir yüzük, bir de kutuya neredeyse tam oturmuş boyda bi not defteri.