cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

sonra, pgibologum ‘aşama kaydettik’ dedi, bir yere gidecektik.
‘aşama kaydettik’ dediği gün, kutudan kurtulmak istedim.
bana acı veren her şeyden kurtulmak.
ama defterdeki o iki sayfayı yırtıp kendime aldım
belki artık acıtmadığından, belki unutamadığımdan
kutuyu atacaktım, atamadım
bana ait değildi, ve belki ait olduğu tek bir yer vardı

Arabayla mezarliga gittim. Park ettim. Küçük adımlarla mezarına yürüdüm. Her adımımda göz yaşlarım süzüldü. Aylar sonra benim için çok zordu bu.
ilk defa gelmiştim Oğuz’un mezarına. Ece ile yan yanaydı, vasiyeti gibi, istediği gibi.
yanlış anlaşılmasın diye kimsenin olmamasına dikkat etmiştim
bir kürek toprak çıkardım Oğuz’un mezarının üzerinden
kutuyu koydum, kapattım toprağını
ait olduğu insana ulaştırdım.. benim hayatımı bitiren bu kutuyu, hayatımı bitiren bu adamın üzerine bıraktım..