cok güzel bir amlı hikayesi anlatiyorum

+ yanındaki kız ablan mı, arkadaşın sandım. göremedimde yüzünü, neyse iyi ki seviyormuş burayı, geliyorsun sen de..
- evet ablam. ama arkadaş gibiyiz
+ anladım, belli oluyor
+ seni tek yakalayabildiğime sevindim bu arada
- tek kalabildiğime sevindim ben de, başım şişiyor kalabalık içinde
+ ablan nerede bu arada
- buralardadır, telefonla konuşacaktı kapıya çıkacaktı
+ yerinde bi telefon görüşmesi olmuş..
- sen neden dönmüyorsun arkadaşının yanına
+ onun da bir arkadaşı gelecekti ama ekildi sanırım…
- yalnız kaldı dön istersen
+ merak etme seni burada bırakıp dönmeyeceğim, ağzımı arıyorsan..
- neden arayayım canım ağzını, senin için dedim ben
+ burada oturmayı yeğlerim
- nasıl istersen
+ Sesin çok hoşmuş biliyor musun
- teşekkür ederim

konuşmanın devamında, memnuniyetini görüyordum Bahar’ın.
ben de hiç şikayetçi değildim. konuşurken özellikle seçip söylediğim sarkıntı cümlelerinin hiçbirini terslemeyişi, hoşlandığının göstergesiydi benim için.
tanışma faslından sonraki adımlar çok daha güzel olacaktı. aynı okulda oluşumuz ekmeğime yağ sürülme deyiminin hayata geçirilmişiydi.