zombi hikayesi anlatıyorum toplanın beyler

part 29
_____________________________________________________
eve geldiğimde yattım uyudum. üstümde bi yorgunluk vardı. kalktığımda ev ahalisi yemek yiyolardı hava da yavaştan kararmaya başlamıştı bile. artık villaya geçmemiz gerektiğini düşünüyodum çünkü sayımız fazla ve burası küçüktü diğer dairelerde kalsak ayrı kalırız o yüzden yerimizi değiştirmemiz şarttı. böyle düşünürken annem yemeğe çağırdı. mutfağa gittiğimde yine konserve vardı. buna da şükür olmayabilirdi.

+(orkun) yine mi konserve anne?
-ne o lan beğenemedinmi ? biz bu konserveler için canımızı hiçe sayıyoruz. otur yemeğini ye
+abi?
-yemeğini ye orkun. sinir etme beni
+(annem) bağırma çocuğa
-anne sende başlama
+(babam) işş sakin olun
_____________________________________________________
yemeğimi yiyip kalktım sinirlenmiştim lan canımızı giblemeyip erzak topluyoruz çocuk yemeği beğenmiyo.bi sigara yaktım sakin kafayla düşündüğümde bende konserveden bıkmıştım.bu işe çare bulmak lazımdı. okan abi yanıma geldi.

+koçum sakin ol.sinirlenme. haklısın ama sende onun yaşında oldun normaldır bunlar.
-doğru abi. aslında bu yemek işini düzeltmemiz gerekir
-nasıl? yemek yapamayız ki koçum doğalgaz yok soba yok.
+abi piknik tüpü diye bişey var.
-aferim lan iyi düşünmüşsün he.dur yarın gökkuşağına gittiğimiz zaman tüp bayi su felan bakalım.
+abi o konuda sıkıntı yok alırız masterı hallederiz yani.
-doğru koçum yarın hallederiz.
_____________________________________________________
yemek işi de tamamdı. artık konserve yemek zorunda değildik...