bir ateistin tanrıyla imtihanı

bi kaç ay böyle geçti adam sürekli alkol tüketiyor ve hurdacılık yapıyordu. tabi hurda toplamaya bizi de zütürüyordu. sıcağın altında, geçmiş aile yapımıza yakıştıramadığım bi şekilde kir pas içinde hurda topluyorduk. hurda toplayanları aşağılamıyorum ama gerçekten benim durumumda biri için hiçte kolay değildi. akşama kadar para edecek metal demir çöp ne varsa el arabasına doldurup akşam da büyük hurdalığa tartıya zütürüp satıyorduk. tabi bu parayla adam alkol alıp annem ve kardeşlerimi dövüyordu. gece de annemi gibiyordu. kardeşimin kulaklarını tıkıyordum o iğrenç adamın inlemesini duymasınlar diye. allaha her gece dua ediyordum bu sınava bi son vermesi için. yemek ihtiyacımızı bi hotelden karşılıyorduk. personel yemeğinden artan yemekleri sefer tasına doldurup eve zütürüyorduk. her gün yaklaşık 5 kilometre yol yürüyorduk yemekleri almak için. bazen az veriyorlardı bazen çok, ne verirlerse… bi gün bu huur çocuğu elime sefer tasını tutuşturduğunda isyan etmiştim “gitmiyorum lan” diye bağırdım sefer tasını fırlattım. beni öyle bir dövdü ki ağlaya ağlaya o yolu gittim ve ağlaya ağlaya geri döndüm.