biz kaybedenler yalnız kalmaya mahkumuz

neyse zaman geçiyor haftalar aylar geçiyor 9. sınıfı bitirdik
daha anlatılacak çok olay var ama sonu gelmez tatile girdim
tatilde köye gittik dedemler zaten hiç sevmez suratıma bile
bakmazlar gidip gideceğime bin pişman oldum ordan da bi tokat yedik
gittik köye dolaşıyorum orda başımda şapka var bi grup serseri
şapkamı aldılar eğleniyorlar aq benimle tekinin ismi yakuptu iyi
biliyorum yüksek biyere astılar şapkamı sonra gittiler bende kendim
almaya uğraşıyorum 1 2 zıpladım yetişemedim sonra koştum koştum
duvara ayağımı koydum zıpladım aldım şapkayı ama kaldırımla
yolun olduğu yere ayağım geldi şuan anlatamam ama müthiş bir
acı hissettiğimi hatırlıyorum sonra hayal mayal ayağımın davul gibi
olduğunu gözümü hastanede açtım başıma ne peder var ne annem var
ne dedem var tanımadığım bi adam var getirmiş sağolsun
bir iki tedavi ettiler incinmiş kırılmamış ama yaklaşık 20 gün yürüyemedim
eve geldim zar zor odama gittim kimse yardımcı olmadı
allah razı olsun hepsinden. 20 gün yattım arada abim yemek getirdi
o sırada halam da izmirde fuarda stand açıcakmış beni aradı
gel dedi 10 gün kal burda yardım et dedi pederden izni aldım
gittim izmire kafa dinlemeye abimde orda okuyo nasıl olsa