1. 126.
    -1
    vakit geldiğinde söz veriyorduk bir birimiz nilimle ağlamak yoktu. güçlü olmak bizim zorunluluğumuzdu, yaşamak için ihtiyaç duyduğumuz bir şeydi.
    en son sarılıyordum doyasıya nilime, en çok sevdiğim saçlarının kokusunu içime çekiyordum biliyordum uzun süre hasret kalıcaktım bunlara ,öpüyordum nili son kez elveda diyemiyordum ki.
    -üzülme sevgilim ben yine gelicem diyordum o başını sallıyordu bir şey söyleyemiyordu.
    ···
   tümünü göster