martin eden

bir alabora için ağıt

omuzları yalpalı bir deli seymen
bihaber dil, nokta, gramerden
uyabilir mi zengine, oralar çok çetin
onun ise ruhu bedeninden pek derin
ne güzel insandın ey martin eden

alışmış denize bu güçlü beden
burjuvaya girince boşandı terden
bir güzele vuruldu düşünemedi beyin
ancak ailede var kibir çokça da kin
ne güzel insandın ey martin eden

büyük yazar olur mu bu temiz gençten
çalıştı durdu sabah, akşam öğlen
her gün yazdı kelime on yüz ya da bin
aklını bulandırdı tarih, felsefe ve din
ne güzel insandın ey martin eden

aç biilaç kaldı kimse anlamadı halden
esirgedi zalimler bir kap yemekten
eşyalar dahi kaldı bir müddet rehin
dışlandı ama yazdı sabahlara değin
ne güzel insandın ey martin eden

yar terk etti bir yıl iki yıl derken
bırakıp gider miydi gerçekten seven
dost da göçtü gitti hem bir hiç için
kadere isyanı oldu hep için için
ne güzel insandın ey martin eden

şöhret ve para geldi doğru veya sehven
bir kız uğruna ruhunu değiştirirken
böyle sonuçlanacağını hiç düşünmemiştin
içinde kalmadı hiç heves, bu adam da kim
ne güzel insandın ey martin eden

gitmek gerekti artık bu ruhsuz yerden
daha neler görecekti ama demedi erken
sahibi değil bir mezar, kabir ya da sin
şimdi bulunduğu yer tarifsiz çok engin
ne güzel insandın ey martin eden

v2000