şöyle bembeyaz ayaklı bordo ojeli

bi sevgili olsa. altları pembe... yumuşacık, sıcacık... uzanmış televizyon karşısında, şömine hafif yanıyo böyle. ateşte çıkan o kısa süreli "çıt çıt" sesleri. sevgilinin altında kısa, pembe bi şort. sütun gibi bacaklar, pürüzsüz. saçları kumral, hafif dalgalı. ya da dümdüz. dudaklar kıpkırmızı ama doğal, ruj değil. gözler yemyeşil amk, parıldıyo. öyle bi gülüşü var ki insanın ciğerini dikenli tellere takıyomuş gibi acıtıyo. her gün onu daha fazla sevme hissi, daha çok aşık olma hissi. ve en önemlisi onun sana sonsuz bir sadakatla bağlanması. size verdiği güven. sizden başkasını gözünün görmeyişi. ne kadar yakışıklı olursa, ne kadar çekici olursa olsun... sizden başka erkeğin yanında kendini güvensiz hissetmesi. neyse... arkada tok bi klarnet sesi. belki sezen aksudan belalım, belki ahmet kayadan yaşamadın sen. zevkinize göre... yavaş yavaş yaklaşıyosun yanına. o küçücük ayaklarının altını öpüyosun. yine yüzünde o insanı giben gülümsemesi.. öptükçe öpüyosun, küçük küçük.. sonra ayaklarının üstünü, bileğini, bacaklarını... küçük küçük öperek çıkıyosun yukarı. köprücük kemiğini öpüyosun. boynunu. yanaklarını.. en son o kan kırmızı dudaklarını. ufacık bi öpüşte irkiliyo.. gözlerini kapatıp sana bırakıyo kendini. öpmeye devam ediyosun. uzun uzun ama narince, incitmeden...

oğlum aşık olmak güzel la