komünizm

Komünizmi kötüleyebilmek için insan olmamak gerekir. Komünizm tüm insanlara en iyi standartı verebilen ve bunu eşit paydada dağıtan bir sistemdir. Dünyadaki en önemli şeye yani "emeğe saygı" esastır. Ancak komünizm herkesin yanlış tanımladığı bir şeydir. Sosyalizmle aynı şey değildir. Ya da anarşizmle. Komünizm sosyalizmin ya da anarşizmin ardından gelecek "devlet" kavaramı olmayan bir dünya düzenidir. Yasaları olmayan bir düzendir. Ancak bu dünyanın kaosa sürükleneceği anldıbına gelmez. Bu gün eğer hırsızlık yapılıyorsa bu yanlış eğitimden ya da kapitalizt bir sistemde yaşamanın yüzündendir. Ancak Komünist bir dünyada insanlar suç işlemenin kötü bir şey olduğunu bildiği için suç işlemezler. Yani sizin için şöyle anlatayım. 2000 yıldır dinlerin, kutsal kitapların anlattığı güzel ahlak ancak insanın kendi iradesiyle mümkündür. Dinler bunu başaramadı. Başaramayacak da. Çünkü korku unsuru var. Komünizmde hırsızlık yapmamak Allah korkusundan ya da polis korkusundan değil. insan olduğu içindir.

Sosyalizm ise benden önce bi arkadaşın da demiş olduğu gibi komünizme geçiş aşamasıdır. Yani komünizme geçiş belli bir süreç alacaktır. Bunun ne kadar olduğunu kimse bilemez. ama dünyanın bir gün komünizme geçeçeğine şüphem yoktur. Buna diyalektik denir. Yani hareket. Toplumler ve dünya her zaman daha iyiye doğru gitmek zorunda. Yani dünyaya her gelen sistem bir öncekinden daha iyidir. En iyi sistem ise komünizmdir. Ama dediğim gib bu bir süreç. Bunu ben göremem. Çocuğum da göremeyebilir. Çünkü bu süreçin önünde bazı dinamikler var. Mesela din bir dinamiktir. Egemen gücün tanrı olduğuna inanan bir toplum komünizme geçemez. Çünkü egemen güç tanrı değil insan iradesidir.
Anarşizm ise devlet düzenin kendi kendine yok olmasını beklemeden devlet düzenin yıkmayı amaçlar. Bu düzeni yıkıp komünizme geçmeyi hedefler. Yani her anarşist bir komunisttir. Ancak komünist bir anarşist değildir.

Sonuç olarak komünist insan güzel insandir. Güzel düşünür. Diğer insanları da düşünür. Bu yazıyı bilgisayarda yazarken bilgisayarı olmayanları da düşünür. Ama dediğim gibi kaçınılmaz sondur komünizm. Elbet bir gün gelecek. Nazım Hikmet'in dediği gibi "Ben babamdan ileri doğacak oğlumdan geriyim". Yani gelecek geçmişten hep iyi olacaktır.