tüm tabular yıkılıyor

ödevlere geçmeden önce buraya nasıl ve neden geldim biraz yazıyım.ilk olarak incide hikaye falan okumaya başlamıştım başlıklarda gezmeler derken bi gün(bundan 3-4 hafta öncesi) bu başlıkta hayatımız mükemmel hale geliyor başlığına denk geldim merak edip girdim tabi okumaya başladım medyanın etkilerinden aslında haberdardım elbette ama bi bağımlılıktır almış başını gidiyor tabi asosyallik olduğu için buna mecburum bütün gün evde naparsın? işte okumaya başladığım ilk gün ferregrafi ve 31'i bıraktım değişimi içimde hissedebiliyordum gözlerin soluk bakma nedeni meğerse buymuş ben de yapım böyle diye kabullenmiştim hayat daha bi anlamlıydı artık ama hala bi şeyler ekgibti derken amlılarla iletisim 101 başlığına denk geldim asıl değişim orda başladı meğerse doğru bildiklerimizin hepsi yanlışmış etrafımdakilerin kızları nasıl etkilediklerini daha iyi anlamaya başlamıştım. sonra tatil günü evde yalnızken dayanamadım ve 6 gün sonra boşaldım ama yaptıktan sonra hemen kendime söz vererek bu evde yalnız olduğum için oldu bugün kendime izin verdim ama bidaha olmayacak dedim ve 12 gün oldu arada bi istek oluşuyor ama kendimi durduruyorum.

biraz da hayatımdan ve neden burada olduğumdan bahsedecek olursam ben küçüklüğümden beri yalnız olmayı ve konuşmayı fazla sevmem mesela anaokuluna bile gitmemişim kendi isteğimle şimdi diyorum ki keşke gitseymişim belki daha farklı olurdu. okumayı ve yazmayı okula gitmeden önce sökmüştüm evde pc vardı ben küçüktüm abime doğum günü hediyesi olarak alındığını hatırlıyorum düzgün bi şey değildi windows 97 zaten bi tek midtown madness oyunu ve müzik vardı ben fazla oynayamazdım abimi oynarken izlemeyi daha çok severdim sonra okula başladım dedim ya fazla konuşmayı sevmeyen birisiyim diye okulda da fazla konuşmazdım ilkokul öğretmenimiz ilgiliydi beni konuşturmaya çalışır ailemle de ilgilenirdi falan ben aşağılık kompleksi olan birisiydim(hala devam ediyor ama bunu bastırıyorum daha rahatım) böyle iyi çocuk olarak tanınır arkadaşlarım tarafından korunurdum bu da hoşuma giderdi(kendime kızıyorum başkası tarafından korunmak nedir amk)sonra 4.sınıfta düzgün bir pc alınmıştı ama internetle 6. sınıfta tanışmıştım oynadığım ilk online oyun ikariamdı sonra metin2 ile tanıştım işte ilkokulda çalışkandım 6.sınıfa kadar bütün notlarım 5'ti 6.sınıfta derslerin zorlaşması daha fazla ders olması farklı öğretmenler olması falan etkiledi tabi ama oyun yüzünden 2.dönem ilk defa teşekkür aldım hayatımda sonra dersleri falan takmamaya başladım bu pc konusuna çok ilgiliydim abimin çözemediği şeyleri falan hemen hallederdim küçükken hep doktor olmak isterdim annem falan ne olacaksın diye sorduklarında hep çocuk doktoru derdim sonra dedim ki ben konuşmayı fazla sevmiyorum pcye de meraklıyım doktorluğu nasıl yapacam zaten amk pc mühendisi olmaya karar vermiştim dersleri boşladım hatta ders çalışmayı sevmemeye başlamıştım sonra 8.sınıf geldi sbs var tabi mecbur çalışmak lazım ben ailede çalışkan birisi olarak görülüyorum iyi bi liseyi kazanacağıma olan inançları tam ama tabi 7. sınıfta notlarım baya bi düştü 48 aldım matematikten en düşük notum olmuştu sonra 8'e geçtim bana bi çalışma isteği geldi özel ders de aldım tabi annem risk almak istemiyor kesin kazanmalıyım falan o ara işte hiç dışarı çıkamadım artık zaten asosyal olan konuşmayı sevmeyen ben sadece ders çalışıyordum çok da çalıştığım söylenemezdi ama yine de iyiydim sonra sınav vakti gelmişti işte şansıma da sınav zordu beni bi korku sardı acaba bi benim mi böyle diye sınavdan sonra direk dersaneye gittim işte orda cevap anahtarı çıkarıyordu hocalar herkesin kötü geçmiş biraz rahatladım sonra sonuç geldi işte güzel bi anadolu lisesine yerleştim işte liseye geçtim artık rahatım zannederken hocalar çalışmayı bırakmayın lise zordur falan diyince ben içimden isyan etmeye başladım ne zaman bitecek bu dersler amk sınıfta fazla erkek yok zaten hepsiyle konuşurum nerdeyse ama ben çekingen olduğum için fazla konuşmazlar benle falan neyse bu hikayenin içinden çıkamıcaz galiba lise böyle devam etti işte

daha önce dişilerden yahut başkasından yediğiniz en acı kazığı yazın. nasıl hissetmiştin? şimdi korkuyor musunuz? utangaç mısın?

fazla konuşmadığım için kazık da yemedim veya hatırlanacak kadar büyük bi kazık yoktu ama şu var bi gün okula gidiyorum işte saçlar kıvırcık uzun 2 kızın önünden geçtim sonra içlerinden biri şunu dedi "ilk defa kıvırcık ve tipsiz birini gördüm" tabi bu benim umrumda değildi bende aşağılıkk kompleksi var kendimi yakışıklı bulmuyordum ki zaten

bu başlığa gelmeden önce nasıldın? şimdi nasılsın? sana faydasi oldu mu? olduysa ne faydasi oldu? yoldaşlık hakkında ne düşünüyorsun?

anlattığım gibi çekingen aşağılık kompleksi olan biriyidim mesela abim sürekli dışarı çıkar ben hiç çıkmazdım ailem hep şunu derdi "abisi dışarda bu evden çıkmıyor" şimdi kendimi daha rahat hissediyorum kimseyi etkilemek zorunda değilim(tabi bu etkilememem gerekir anlamında değil ama bunu doğal olarak zaten yapmalıyım özel bi çaba sarf etmeme gerek yok) yoldaşlığı ilk duyduğumda bu da tcma gibi mi olmaya başladı ne? demiştim içimden ama öyle olmadığını anladım daha samimi bir ortam yardımlaşmanın ön planda olduğu bir yer olacak gibi.