işte sevgilimin dinlerken kustugu o fıkra

peru'nun dağlık bölgesindeki, uzak köylerden birinde; iki yaşlı köylü bağıra çağıra tartışıyormuş: "ben eşeğimi, sana güvenerek verdim! nasıl kaybedersin?" demiş bi tanesi. öteki köylü : "hayır! güvenerek vermedin! güvenerek verseydin hiç böyle olmazdı.."

eşeği kaybolan köylünün aklı karışmış: "nasıl yani? ne diyosun be!?" diğer köylü, "bu böyle olmayacak," demiş, "köyün liderine danışalım!.." öbür köylü gene şaşırmış: "yahu neyi danışıyorsun! hem, lider falan yok ki köyde.ne lideri!.." eşeği kaybeden köylü, "o zaman köyün büyüklerine danışalım" demiş. "hah, bak bu olur," demiş öteki, ve köyün en büyük kişisinin yanına gitmişler. i̇ki buçuk metre boyunda, peru'nun en uzun boylu bi insanıymış. "sana danışmak istiyoruz!" demiş, kavgalı köylüler. "eöh? danışın," demiş, uzun boylu köylü.. "bu herife, eşeğimi ödünç vermiştim ben. ama kaybetti salak. şimdi ne yapmalıyız sence?!.."

uzun boylu peru'lu düşünmüş, taşınmış, ve : "o da sana ödünç bi eşek versin, sen de onu kaybet!" demiş. bu fikri hüzünlü, ama mantıklı bulmuşlar; hemen köylünün ahırına gidip, bi eşek almışlar. "al," demiş, komşusunun eşeğini kaybeden köylü, "sen de bunu gönlünce kaybet." köylü, eşeği almış, evine doğru yürümüş. üç gün, beş hafta, altı ay derken; köylü, eşeği bir türlü kaybedememiş! eşek çok akıllı bi eşekmiş, kaybolmuyormuş kesinlikle. eşeği kaybolan, ve kaybolan bu eşeği yerine takasla, kaybeden tarafından, kaybetmesi için yeni bi eşek verilen köylü; kaybolmayan yeni eşeği, öfkeyle öbür köylüye geri zütürürken, yolda eski kaybolan eşeğini görmesin mi??? o sevinçle, ve o karışıklıkla, aklını kaybetmiş!