ikinci haftanın sonuna doğru transfer kız geldi sınıfa. adı deniz. kız o zamana göre biraz taş. kendine has bi tarzı da var. e yanıma da oturmak zorunda. biz bunla yavaştan muhabbeti kurduk. tokio hotel hayranı. metalci bi kız. kulağında bi çok delik var. piercing düşünüyo falan. bunlar o zamana kadar bana hep ilginç gelmişti. ben liseye kadar rap müzik dinleyen, sagopa hayranı boş beleş bi tiptim. kızla birlikte yavaş yavaş bazı tabuları yıkmaya başladım. en ilginci de şudur ki asla rock müzik dinlemeyeceğimi düşünürdüm. hatta daha da ileriye gidip 'lan insanlar bunları nasıl dinliyor oğlum, hiç mi duygu hissetmiyolar, bu müzikten insanlar ne anlıyor' falan diyordum. deniz'le konuştukça bu gibi bazı şeyleri aştım. ama hala içime kapanık biriyim o zamanlarda. e iyi bi liseyi kazandığım için ailem telefon da almış haliyle. artık 10.000 sms yapıp deniz'le mesajlaşmaya başladım yavaştan. telefonuma da bi kaç tane rock müzik attım ve değişimime sevinmeye başladım galiba.