doğu

bu şafak çığlıklarıyla sabah eren gecenin sonudna doğan bitkin, yitik hırpani bir benim. aklındaki karikatüre de farsa da vodvile de melodramaya da trajediye de tam olarak uyuyorum, deneyince göreceksin. vodvildeyim çünkü sağdan çıkıyorum soldan ben geliyor, beni yakalayamıyor, seyirci heyecanlanıyor 4. duvarın gerisinde olanı biteni izliyor.

trajediyim çünkü her şeyin sonunda elinde olanı kaybeden ve kaybetmeye mahkum olanım.

komediyim çünkü alem birisiyim!

farsım çünkü fenotipim iranoafgan? uzaktan bakılınca afgan bir mülteciyi andırıyorum.

dur dur

fargibıl farsım çünkü denyonun birisiyim, kendimi bin ömür boyunca almadığım kadar ciddiye alıyorum, binbirinci hayatıma kendini cididye alan ve bunu ilginç sanan birisi olarak doğuyorum.

bu doğumda insanı üzen bir şeyler var, kendini tekrar eden elvis presley şarkısına ilham olacak gibi gettoesk bir şeyler var, klişeye tam uyan bu yüzden söylememiz gereken, söyleyerek kimseye iyilik yapmayacağım bir takım sessizliğe gömülmeler var.

hayırlı bir doğum değil bu, müjdemi geri istiyorum.