15 temmuz yaklaşıyor. vera'nın doğum günü. ben haftanın altı günü, günde 8-9 saat, bazı günler 11 saate kadar çalışıyorum. aylardır mesaj atsam mı atmasam mı diye düşünüp kendimi engellerken doğum gününde kendimi tutamayıp, cevap vermeyeceğini düşünerek 'iyi ki varsın bu dünyada, doğum günün kutlu olsun güzellik' diye mesaj atıyorum vera'ya gece vardiyasından geldiğimde. sabahın ilk saatlerinde mesajı attıktan sonra uykuya dalıyorum. diğer gün nasılsa tatil günü diye rahat bi uyku çekiyorum. uyandığımda saat gecenin körü. 15 saate yakın uyumuşum. telefona bi bakıyorum 'teşekkür ederim, nasılsın?' diye bi mesaj var vera'dan. çılgına dönüyorum sevinçten. gecenin köründe şimdi uyuyodur diye düşünüp 'iyiyim, çalışıyorum işte, günlerim çok sıradan geçiyor' tarzı bi mesaj atıyorum. uyumuyormuş. cevap veriyor. benim de günlerim çok sıradan ve sıkıcı yazıyor. yeniden konuşmaya başlayacağımızı hiç düşünmemiştim. seviniyorum, sabaha kadar mesajlaşıyoruz.