dumanlı 1 5 senenin ardından

https://www.youtube.com/watch?v=JmNd7N17oe4

Bu veda sadece ankaraya degildi aslinda, kabul etmeliydim. Bu veda sidelya ya.

Onunla ankarada gittigimiz o evin bahcesindeydim, salincagin tam basinda.

Sustuk karsilikli, konusamadim.

Deli mi derlerdi ? Bu sefer bundan mi korkuyordum ?

Nasil bir sey bu, anlatamam.

Belirdi karsimda, salincaga gecti, sallamami ister gibi.

Sen gercek degilsin ki ? Bunun hep farkindaydim, ama öldüğünü saniyordum, bu hayali gormem normal degildi farkindaydim.

Ama simdi karsima gecmis senin hic olmadigini soyluyorlar, bu cok garip ve sacma degil mi ?

Kim bilir bu bahcede salladigim kiz kimdi, kimin vucuduna senin simani yerlestirmistim ?

Farkli kizlara baglanip bunlari tek bir sima ile gordugumu soyluyor doktorum, hayalimdeki o kiz.

Bu sen oluyormussun.

Ama bir gun hayalimi öldürmüşüm, buna ne sebep oldu bilmiyorum, bilmekte istemiyorum.

Ondan sonra yerine senin simani koydugum o kizlardan kopmusum, hayaline baglanmisim.

Hayal demeye dilim varmiyor, buradasin karsimdasin iste, beynim boyle bir oyunu nasil oynar bana ?

Nasil bir hastalik bu ?

Yoksa Tanrinin bana bahsettigi bir odul mu ?

Neden benle konusmuyorsun, benim hayalimsen, neden susuyorsun ?

Yeteri kadar sevmiyor muyum seni, anlayamiyorum bunu.

Hicbir sey anlamli degil, bu oyun oyle kurgulanmiski..

O an atesin soyledigi bir cumleye gidiyor kafam, hatirlar misin cocuk, paylasmistim sizinle.

• Bu sonun bu kadar acı olacağını bende tahmin etmemiştim, özür dilerim, özür dilerim biraderim.

Ben yine sidelyanin hayaliyleyken soylemisti bunu, o evde, onla paylasmistim kafamdakileri.

Sidelyanin karsimda oldugunu, yanimizda durdugunu, gozleri dolmustu.

Dostunun aslinda hic varolmamis bir seye baglanmasi ne garipti, yanibasinda..

Ates o gun gormus muydu her seyi sizce ?

Sidelyaya dokundum.

Hic var olmadigini soyluyorlar, bu mumkun mu sidelya ?

Senden duymaliyim bunu.

Doktorum simanin, o kusursuz yuz hatlarinin beynimde kurgulandigini soyluyor

Belki kucuklugumde ilgimi ceken cok farkli biri bile olabilirmis, oyle diyor.

Bu gercek olabilir mi sidelya ?

Soyle bana, konus benimle.

Bilmem lazim, senden duymam lazim.

Belimdeki silaha gitti elim

Sidelya eger yalansan sus ve izin ver, bitsin burada her sey

Eger bir hayalsen gidecegim yerde seni bulurum, beraber oluruz.

Bulurum seni sidelya, gozlerimi karartir pesine duserim.

Hangi dunyaya, hangi ruyaya gidersek pesinde olurum.

Birakmam, yakarim, cakmak gibi alev alir, duserim pesine bulurum seni.

Ben gercegim de, vardim ben de, oldugunu bile kabullenmeye hazirim ama bunu yapma, senle yasanan her sey gercekti de.

Bunu yalanlama, bak gozlerime, bu acitir canimi kadinim, acitir.

Agacli yolda dusen her yaprak suzulurken senin kollarima dususun geliyor aklima o mermiyle, yalan miydi ?

Kimdi olen o gun, kimdi kizim, kimdi lan ?

Gercekligimi sorgulatamazsin bana, yapamazsin lan bunu, izin vermem.

Silahi kafama dayadim cocuk o gun, hicbir sey dusunmek istemiyordum, tek istegim hayalimin pesinden gitmekti, gercegi bulacaktim.

Ankaraya veda ediyoruz, hem de bir degil ha, iki kisi kadinim, iki kisi.

Kafamdaymissin ya, farkli bir kisiligim daha varmis ya hani, iki kisi olucez bugun.

Basicaktim tetige..

- Dur.

- Git buradan, buna izin veremem, yeni bir yere git, baska bir ulkeye.

- Sana zarar vermemek icin susuyorum, daha kotu olsun istemiyorum hicbir sey.

- Ama yasamani saglayacaksa susmam hic, buradayim her zaman

- Saat kulesini hatirla, ikimizin sirrini hatirla, simdi oraya git

- Izmir yolunda dinledigimiz parcadaki gibi bagir orada

- Sensiz bu dunyayi sevmiyorum, sevmiyorum, sevmiyorum diye.

- Ama simdi ne olursun yasa, sidelyan burada.

Yuzume dokundu.

- Gercek olmadigimi soylemeleri senin icin onemli mi ?

- Ben hep burada olucam, yalniz olucaz belki tek bedende, ama gorucez birbirimizi.

- Simdi lutfen git, devam etmeliyiz.

- Sen yasamaya, ben yasatmaya.

Sidelya, gitme bunu istemiyorum.

Deli oldugumu dusunuyor insanlar, beni bir tek sen anliyorsun, lutfen.

Yalniz kalamam, anliyor musun ?

Kaldiramam bunu.

Kalbime uzatti elini -seni yalniz birakmiyorum

- Kendini bulmana izin veriyorum sadece.

Agliyordu sidelyam.

Goz yaslarini sildim

Optum onu yillar sonra, hayal degildi cocuk, gercekti, dokundum, nasil anlatabilirim ?

Kelimelere dokemiyorum bunu, ihanet etmis olurum o gerceklige yoksa.

Salincaga gecti, salladim onu.

Bir, iki, uc.

Son havaya itisimde kayboldu oradan.

Oturdum toprak dolu o bahceye, suzuldu gozlerim sadece.

Saatler ilerledi...

Yoldaydik.

- Bence vazgecmemelisin her seyden, tum yasanmisliklar bize bir seyler ogretiyor dedin bana

- Sen cok sey ogrenmissin, baskasi olsa birakir giderdi orada beni, bana yardim ettin, sen farklisin.

- Hicbir seye kusmemelisin, bir kiz oldugunu soyledin hayatinda, anlattigin kadariyla seni zor zamanlarinda birakmamis

- Seni seven birisiyle neden olmayasin ? Her seyi silmek cozum olamaz, yasamayi mi keseceksin bundan sonra ?

- inzivaya mi cekileceksin hayatin boyunca , bu dogru olmaz.

- Her seye yeniden baslayabilirsin, farkindayim bu soylediklerim zor biraz, ol deyince olmuyor, basaramiyoruz ama

- Bir cozum yolu her zaman vardir.

- Belki bu yolda cok daha mutlu olacaksindir, gecmisle yasayamazsin.

- Kabullenmesi zor biliyorum, ama yasananlari kabullenip, yurumeye devam etmelisin.

Vites kismina elimin ustune elini koymustu.

Utanmisti sonra bu yaptigindan, yanaklari kizarmisti.

Istanbula vardigimda, amcamin hizmetlilerinden belgin ablayla konustum, kizin her eksigine yardimci olmalari icin gerekli talimatlari verdim.

Amcamin evlerinden bos olan birine, yerlestirdim kizi, hayatini duzene sokmasinda yardimci olacaktik.

Atesin ve benim, birkac dostumun telefon numarasini kaydettim ona, yaninda olacagimizi, soyledim.

Ailesi yoktu, yalniz basinaydi, bu olaydan sonra o sehirde birakamazdim kizi, sonu iyi bitmezdi.

Ben bunu yakistiramadim kendime, lakin bu olayi duysa sevgilimle aram acilacakti.

Kendimi bulmak icin akrabalarimdan, sevgilimden kopmak istedim, yine gittigim yerde belayi bulmustum.

Bu bela birakmiyordu pesimi, ama bir yandan bu kizin karsisina ciktigim icin mutluydum.

Tanri beni guzel bir isinde kullanmisti, bu kizin umudu ben olmustum o gece, ya ben yokken gelselerdi ?

Bu insanlari surekli iyi halde tutma istegim belalar getirse bile, bunu kabul ediyordum.

Tanrinin beni kotu insanlarin karsisina koymasi hosuma gidiyordu, kimseyi yari yolda birakamazsin cocuk, aklinda olsun.

Antalyaya gectim, bir hafta boyunca yalniz basimaydim.

Yasananlari kabullenme asamasi cok zordu.

Beynim bu olaylarla ilgili her seyi siliyordu, hard diski temizlemek gibi dusunun, ama sadece belli bir konuda.

Tedavimle ilgilenen pgibiyatristimle gorustum, benimki gibi bir olayi gormedigini aktardi, onlara daha once bu sekilde bir durum yansimamisti

Cogu kisi tedavi surecinde yasadiklarini dogru kabullenip tedaviye yanasmiyormus, tedavinin onun mutlulugunu istemeyenlerce bi oyun oldugunu dusunuyormus

Paranoyaklasma cok farkli boyutlara ilerliyor, risk teskil ediyorsunuz tedavi surecinde uzun sure.

Yasadiklarim somut ve soyut olarak iki parca halindeydi.

Birinin yuz hatlarini, gercek bir vucuda yerlestirmem, beynimin en essiz oyunuydu bana.

Film senaryosu gibi cocuk.

Konusuyorduk onunla.

-Gecmiste basarili olamadigimiz noktalar oldu, ama izin verirsen su an, avrupadan destekli bir sekilde deneyebiliriz gerekenleri.

- Bizi anlamalisin, deneysel bir durum bu bizim icin, yuz binlerce insan kendi kafasinda bir seyler uretip bunu yasabiliyorlar.

- Ama biz tedaviye basladigimiz senin durumunun farkliliginin bilicinde degildik, simdi her sey degisti.

- Ailen seni korumak icin tedaviyi sonlandirmasaydi, daha iyiye gidecekti bu yol, ama cok zordu bu onlar icin.

- Simdi her sey degisebilir, sen daha hazirsin.

Cocuk doktorla konustuktan sonra, saatlerce her detayi inceledikten sonra hayatimi invizada geciremeyegimi anlamistim.

Gunler sonra antalyadan cikip istanbula donuyordum, kafamda bir sey vardi.

Sevgilimi alip yurt disina cikma planim vardi, bunu onla paylasacaktim.

Gonlunu almam biraz zaman alsa bile, anlamisti beni, icinde bulundugum durumun kolay olmadigini.

Lafimi ikiletmedi bile, onla bir hayat kurma istegim o kadar hosuna gitti ki, anlatamam.

Doktorumun ingilterede kizlari var, ayda bir orada oluyormus.

Ve gerekli pgibiyatrist ve pgibologlar araciligiyla surekli tedaviye aktif olarak devam etmeyi planliyoruz.

Tedavinin bircok asamasi vardi, bunlari konustuk gunlerce.

Sidelyayi hayatim boyunca gorebilecegim gibi bir gercek vardi, bunu saklamiyordu benden.

Size bir sir vermem gererekirse, ondan kopmayi istemiyordum ben de.

Bir hayalse bile, onla guzeldim ben.

Ama yasananlarin farkinda olmaliydim, tekrar gerceklik duygusu yasayamazdim bu konuda.

Kendimi kaptiramazdim...

Sevdiklerimi korumam icin, beni sevenleri korumam icin bazi kararlar almaliyim.

Bu cok zor. Neden mi ? Yasanan onca seyi silebilmem imkansiz ve bence gereksiz

Beni ben yapan seyleri unutamam, bunlarla yasamayi reddedemem hayatimin hicbir zamaninda.

Ama simdi kimseye zarar vermemem adina bu yola cikiyorum.

Yeni bir sayfa aciyorum ve dumanli hayatimi kapatiyorum cocuk.

Belki bir gun ingilterenin sokaklarinda, birbirimizi hic tanimadan yan yana yururuz, kim bilir ?

Benim icin iyi bakin Istanbula,Ankaraya, Izmire,Antalya ya.

Serseri degiliz artik.

Cakmak söndü.